سلام .. امشب می خوام یه شعر یادگاری رو از عزیزی بذارم که قشنگ ترین لحظه های زندگیم رو همیشه با اون سپری کردم و امیدوارم بهترین و شادترین لحظه ها رو کنار خانواده اش تجربه کنه و هر جا هست سلامت باشه.



به چه قیمتی گذشتیم از شبای خیس مهتاب
چی آوردیم بر سر عشق به جز آرزویی بر باد
به جه قیمتی غرورو سر راهمون کشیدیم
چرا لحظه های باهم بودنامونو ندیدیم
خوب من ما هردو باختیم توی این بازی بی خود
هر دوتامون کم گذاشتیم که ترانه هامونم مرد
چیزی از لحظه نمونده من و تو لحظه رو کشتیم
حکم اعدام دلامون با غرورمون نوشتیم
دلمو این قده نشکن آخه این دل عاشقت بود
له نکن این قلب خونو آخه روزی لایقت بود
دلمو این قدر نسوزون مگه چی مونده از این دل
رفتی و با بی وفایی زدی مهر نحس باطل
تو که دوست نداشتی باشی چرا آتیشم کشیدی
اون که تو خودخواهییات مرد دل من بود تو ندیدی
از تو خونه ی وجودم به چه آسونی پریدی
ریختن غرور من رو تو ندیدی نشنیدی